حدود ۲۴ سال سن دارم و واقعا افسرده‌ام. تقریبا ۴ سال از نامزدی و عروسی‌ام میگذرد و من که در خانواده سطح پایینی از نظر مالی بزرگ شدم، وقتی فهمیدم یک خواستگار تحصیلکرده و مهندس و خوب برایم آمده، سر از پا نشناختم و فکر کردم خدا صدایم را شنیده و درهای خوشبختی به رویم باز شده و قبول کردم؛ ولی بعد از عقد متوجه شدم همسرم بیکار است. اول خیلی جا خوردم ولی مدتی بعد پیش خود گفتم کار پیدا می کند. این که مشکلی نیست کار هم پیدا کرد ولی متاسفانه در این چند سال تعداد وقتهایی که بیکار بود خیلی بیشتر از تعداد وقتهای سرکار رفتنش بود. الان چند ماهی است که کاملا بیکار است. وقتی هم که سر کار میروند حقوقشان نهایتا به ۸۰۰ هزار تومان می‌رسد؛ آنهم با این همه گرانی. خیلی شرایط برایم سخت است. همه سکه ها و طلا های سر عقدمان را فروختیم. نه از مسافرت خبری است، نه کادوی تولد و روز زن و... . همیشه هم طلب کار است که تو ولخرج هستید. واقعا خسته شده‌ام حتی چند بار به سرم زده جدا شوم. فقط حسرت دوستم را میخورم که درآمدشان شوهرش ۱۰ برابر ما است. از اینکه با ایشان ازدواج کردم خیلی پشیمانم. همیشه باخودم میگویم ایکاش بیشتر درموردش تحقیق میکردم نه راه پس دارم نه راه پیش! از زندگی‌ام خیلی دل زده شده‌ام. خواهش می‌کنم کمکم کنید.